Sosyalist İşçi 217 (22 Nisan 2004)

 

Sayfa 10:

Avrupa Sosyal Forumu hazırlık toplantısı

Aktivistler tartıştı
İstanbul Sosyal Forumu'nun ev sahipliği yaptığı III. Avrupa Sosyal Forumu (ASF) Buluşması, 16-18 Nisan 2004 tarihleri arasında Makine Mühendisleri Odası'nda ve Bilgi Üniversitesi'nde gerçekleşti. Toplantıya 18 ülkeden, 130'u yurtdışından olmak üzere yaklaşık 350 kişi katıldı. Türkiye'den katılan örgütlerin sayısı 60'ı buldu. Son yılların en geniş katılımlı ve en demokratik toplantılarından biri gerçekleşti. İSF, Avrupalı toplumsal hareketlerle, Türkiye'den toplumsal hareketleri buluşturan bir etkinliğe imza attı.
ASF buluşmasında, savaş karşıtı hareket, sendikal hareket, kadın hareketi ve radikal bir çok toplumsal hareketin temsilcileri bir araya gelerek, Avrupa'da küresel sermayeye karşı mücadelede ortak takvimleri ve gündemleri tartıştı. Bu, hem Avrupa'dan hareketler hem de Türkiye'den toplumsal hareketler açısından son derece önemli bir olanak oldu.
Ancak ne yazk ki Türkiye'den toplumsal hareketler, ASF'nin örgütlenme süreçleri içinde oldukça anlamlı olan İstanbul buluşmasının oluşturduğu politik zemini yeterince kullanamadı. Bunun en temel nedeni, Sol'un Forum'u politik bir süreç yerine, daha çok bir etkinlik gibi algılıyor olmasıyla ilgili. Bu anlayışa göre, yılda bir kez bir araya gelen ve çoğu reformistlerden oluşan, sadece tartışan bir kalabalık söz konusu.
Oysa durum hiç de böyle değil. Öncelikle Forum bir etkinlik değil, bütün yıl boyunca ilerleyen bir süreç. Bu süreç, yüzlerce, binlerce irili ufaklı toplumsal hareketin yerel dinamikleri üzerine yükseliyor ve bu hareketlerin mücadelelerinin toplamından oluşuyor. Yılda bir kez gerçekleşen sadece bu farklı yerel dinamiklerin deneyimlerinin ortaklaştığı bir buluşma. Gerisi ise yeni liberal politikalara ve savaşa karşı verilen mücadelenin birikimlerinin bir araya gelmesiyle oluşuyor.
Durum böyle olunca, Forum sürecinin herhangi bir anında sürecin dışında durmak, küresel harekete kendi gücümüzü katmamak, yani mücadelenin parçası olmamak anlamına geliyor. İşte Türkiye Sol'unun durumu tam da bu.
Sol tarafından anlaşılmayan bir başka konu da, Forum hareketinin içinde yer alan toplumsal güçlerle ilgili. Süreç son derece geniş ve çok sayıda çevrenin katılımına açık. Yeni liberal politikalara karşı bir tavrı olan, bu saldırılara karşı mücadele eden her çevre, bu süreç içinde yer alabiliyor. Durum böyle olunca, örneğin sendikal hareketle, çevre hareketinin, ya da savaş karşıtı hareketle, kadın hareketinin yan yana gelmesi olanaklı oluyor. Bir başka deyişle, radikal devrimci olasılıklarla, radikal reformist olanaklar aynı zeminde buluşuyor. Bu radikal devrimci mücadele verenler için son derece elverişli olanaklar anlamına geliyor.
Savaş karşıtı mücadele bunun somut bir örneğini oluşturuyor. ASF İstanbul buluşmasında, Türkiye'de yürütülmekte olan NATO ve Bush karşıtı kampanyaların temsilcileri, Avrupa'daki son derece önemli eylemlere imza atmış olan savaş karşıtlarıyla buluştu. Bunlar arasında Londra'da iki milyon kişiyi yürütmüş olan Stop the War Coalition (Savaşı Durdurun Koalisyonu) ve İtalya'da 20 Mart'ta bir milyon kişiyi yürütmüş olan İtalyan Sosyal Forumu gibi örgütlenmeler de yer alıyordu. Savaş karşıtları buluşması, küresel savaş karşıtı hareketin parçası olmak ve yerel kampanyaları uluslararası platformlara taşıyarak, benzeri içerikte kampayalarla birleştirerek, daha güçlenmesini sağlamak açısından son derece önemli bir olanaktı. Nitekim toplantıda İstanbul'da düzenlenecek olan NATO ve Bush karşıtı kampanyaların, Avrupa savaş karşıtı mücadele takviminin parçası olması yönünde bir karar da çıktı. Ancak bunun ötesinde uluslar arası birliğin güçlendirilmesi yerine, yerel rekabetçi ve sekter anlayışlar Forum platformuna yansıtılarak, daha ileri adımlar atılmasının önü kesildi. Küresel hareketin genel çıkarları yerine, farklı çevreler arasındaki rekabet öne çıkarıldı.
Oysa ASF, uluslararası politik bir mücadele süreci ve bu nedenle de yerel olanın altını çizmek değil, genel olanı güçlendirmek için adımlar atmak gerekiyor. Bush sadece Türkiye'de kampanya yapanların sorunu değil. Tüm dünyanın sorunu. Bush'a karşı olan tüm küresel güçleri bir araya getirmeden, savaşları durdurmamız mümkün değil. Bu ise, diğer kampanyalarla köşe kapmaca oynamak yerine, uluslararası hareketin gücüne güç katmakla olur.
Elbette bütün bu zaaflar ve yanlışlar bir tesadüf değil. Politika anlayışıyla ilgili. Dünyanın merkezine kendi örgütünü ve yerelliği koyan bu tutumlar, küresel bir hareketin dinamiklerinin çok gerisinde kalmaya ve hatta giderek yok olmaya mahkum.
ASF İstanbul buluşması bir kez daha devrimci politikalarla, sekter ve ikameci politikaların çatışma zemini oldu ve çok açık ki, enternasyonalist devrimci tutum başarılı bir sınav daha verdi.
F. Levent ŞENSEVER

Avrupa Sosyal Forumu süreçleri

Kıta sosyal forumlarının örgütlenmeye başlaması 2002 yılında Dünya Sosyal Forumu'nun yaptığı bir çağrıyla başladı. Asya'da, Avrupa'da ve daha birçok yerde bu kararın üzerine sosyal forum süreçleri hızla büyüdü.
Bu süreçler öncelikle birlik içinde çeşitlilik anlayışıyla örgütleniyor. Dolayısıyla içerdiği sosyal güçler açısından dünyanın en zengin ve yaygın platformlarından birini oluşturuyor. Farklı fikirlerin bulunmasını, bu hareket en baştan beri zenginlik olarak tanımladı. Ancak tabii ki çeşitli fikirlerin birbiriyle rekabeti de var. Çünkü sosyal forumlar sadece fikirsel tartışmaların yapıldığı yerler değil. Bu süreçler içinde antikapitalist hareketin eylem takvimi de belirleniyor. Dünyanın efendilerine karşı ezilenlerin çözümlerinin tartışıldığı ve eylem planlarının yapıldığı büyük buluşma zeminleri de denebilir sosyal forumlara.
Avrupa Sosyal Forumu içinde en başından beri aktif olarak bulunan sosyal hareketlerden bazıları şunlar: Fransa ATTAC, Avrupa'nın diğer yerlerindeki ATTAC örgütlenmeleri, İngiltere'den Stop the War Coalition ve Globalise Resistance, çeşitli Avrupa ülkelerinde şubeleri bulunan Friends Of The Earth, Yunanistan Cenova 2001 Koalisyonu, İtalya Sosyal Forumu, Yunanistan Sosyal Forumu, İspanya'daki çeşitli kent Sosyal Forumları, Fransa, İtalya, ve İngiltere'deki milyonlarca üyesi bulunan işçi sendikaları, Türkiye’den ISF be Küresel BAK… Liste uzayıp gidiyor. Kısaca söylemek gerekirse savaş karşıtı hareket, liberalizme ve küreselleşmenin sonuçlarına karşı gelişen hareketler ve kampanyalar, çevre hareketleri, çeşitli ulusal mücadeleler ve daha birçok irili ufaklı hareket sürecin içinde bulunuyor.
Avrupa Sosyal Forumu (ASF) özellikle Floransa'daki ilk büyük buluşmasında 1 milyon kişinin katıldığı savaş ve kapitalizm karşıtı eylemle kendisini duyurdu.
ASF süreçlerinin karar alıcı tek yapısı her yıl hazırlık niteliğinde yapılan büyük buluşmalar. Bu yıl üçüncüsü İstanbul'da yapılan III. ASF hazırlık toplantısı da bu karar alıcı toplantılardan biriydi.
ASF bu yıl 14-17 Ekim tarihlerinde İngiltere'nin Londra kentinde yapılacak. Forum'un Irak'ta yaşanan işgalin baş sorumlularından biri olan Tony Blair'in ülkesinde yapılacak olması ASF'nin politik önemini pekiştiriyor. Savaş ve işgal karşıtı hareketin bu yıl sosyal forumun daha da merkezi bir unsuru olacağı bekleniyor.

Erkin ERDOĞAN

sosyalist işçi ne savunuyor?

Aşağıdan sosyalizm
-Kapitalist toplumda tüm zenginliklerin yaratıcısı işçi sınıfıdır. Yeni bir toplum, işçi sınıfının üretim araçlarına kolektif olarak el koyup üretimi ve dağıtımı kontrol etmesiyle mümkündür.
Reform değil, devrim
-İçinde yaşadığımız sistem reformlarla köklü bir şekilde değiştirilemez, düzeltilemez.
-Bu düzenin kurumları işçi sınıfı tarafından ele geçirilip kullanılamaz. Kapitalist devletin tüm kurumları işçi sınıfına karşı sermaye sahiplerini, egemen sınıfı korumak için oluşturulmuştur.
-İşçi sınıfına, işçi konseylerinin ve işçi milislerinin üzerinde yükselen tamamen farklı bir devlet gereklidir.
-Bu sistemi sadece işçi sınıfının yığınsal eylemi devirebilir.
-Sosyalizm için mücadele dünya çapında bir mücadelenin parçasıdır. Sosyalistler başka ülkelerin işçileri ile daima dayanışma içindedir.
-Sosyalistler kadınların tam bir sosyal, ekonomik ve politik eşitliğini savunur.
-Sosyalistler insanların cinsel tercihlerinden dolayı aşağılanmalarına ve baskı altına alınmalarına karşı çıkarlar.
Enternasyonalizm
-Sosyalistler, bir ülkenin işçilerinin diğer ülkelerin işçileri ile karşı karşıya gelmesine neden olan her şeye karşı çıkarlar.
-Sosyalistler ırkçılığa ve emperyalizme karşıdırlar. Bütün halkların kendi kaderlerini tayin hakkını savunurlar.
-Sosyalistler bütün haklı ulusal kurtuluş hareketlerini desteklerler.
-Rusya deneyi göstermiştir ki, sosyalizm tek bir ülkede izole olarak yaşayamaz. Rusya, Çin, Doğu Avrupa ve Küba sosyalist değil, devlet kapitalistidir.
-Sosyalistlet bu ülkelerde işçi sınıfının iktidardaki bürokratik egemen sınıfa karşı mücadelesini destekler.
Devrimci parti
-Sosyalizmin gerçekleşebilmesi için, işçi sınıfının en militan, en mücadeleci kesimi devrimci sosyalist bir partide örgütlenmelidir. Böylesi bir parti işçi sınıfının yığınsal örgütleri ve hareketi içindeki çalışma ile inşa edilebilir.
-Sosyalistler pratik içinde diğer işçilere reformizmin işçi sınıfının çıkarlarına aykırı olduğunu kanıtlamalıdır.
-Bu fikirlere katılan herkesi devrimci bir sosyalist işçi partisinin inşası çalışmasına omuz vermeye çağırıyoruz.