Sosyalist İşçi 342 (28 Kasım 2008)

 

Sayfa 1 :


Enerjiye değil
emekçiye zam
Elektriğe ve doğalgaza yapılan zamlar geri alınsın
Son 10 ayda elektriğe yüzde 50 oranında zam yapıldı. Doğalgaza ise 1 gece içinde yüzde 22 arttı. Kamu emekçilerinin ücretlerine yapılan zam ise sadece yüzde 4. Asgari ücretliler de onca vergi öderken yüzde 4 zam alabildi. Hükümet emekli maaşlarını sadece yüzde 3,7 arttırdı.
Özel sektörde de durum aynı. Çalışanların ücretleri yıllardır yüzde 2’lik, yüzde 4’lük oranlarda arttırılıyor. Enflasyon yüzde 10’u geçerken ücretlerin alım gücü de hızla düşüyor.
Elektrik ve doğalgaz zamları diğer fiyatları da tetikleyecek. Gıda başta olmak üzere herşeye zam gelecek.
Hükümet çalışanlara bu kadar insafsızca davranırken patronların dediklerini yapmaya başladı bile. Patronlar 30 milyar YTL’lik İşsizlik Fonu’na göz dikti. Bu para işsizlik sigortası primleriyle birikti. Çoğunu ça-lışanlar ödedi. İşsiz kaldıklarında kullanabilsinler diye kesildi bu paralar. Şimdi biriken onca parayı patronlar istiyor.
Hükümetin açacağı yeni ekonomik paketin çalışanların tamamen aleyhine hükümler içereceği şimdiden belli. Onlar 70 milyonu değil yüzde 1’lik azınlığı dinliyor.
Çalışanlar bu saldırıya karşı birleşmek zorunda. Egemen sınıfın bizi “Türk-Kürt”, “laik-dindar”, “kadın-erkek” olarak bölmesine izin vermemeliyiz.
Tüm dünyada işçiler ve yoksullar krize karşı mücadele edi- yor. KESK ve DİSK’in Ankara mitingi küresel direnişin bir parçasıdır. KESK ile DİSK, Türk-İş ve Hak-İş’le mücadelede birleşirse kapitalistlerin saldırısını püskürtebiliriz.


Savaş bütçesi istemiyoruz
KÂR DEĞİL İNSAN
2009 bütçesinde orduya ve polise ayrılan pay, eğitime ayrılan parayla neredeyse aynı.
Bu kabul edilemez.
Çalışanların ödediği vergiler sosyal harcamalara aktarılmalıdır.
Okullar dökülüyor. Öğretmenler düşük ücret alıyor ve aşırı çalıştırılıyor.
Eğitimin kalitesi düşüyor.
Yeni okullar açılmıyor.
İş bekleyen binlerce öğretmen var.
2009 bütçesinin üçte biri borç faizlerine gidiyor.
Yani IMF’ye, Dünya Bankası’na, Türk büyük sermayesine aktarılıyor. Ama yeni hastaneler yapılmıyor.
Sağlık ocakları kapatılıyor.
Koruyucu sağlık sistemi tamamen yok ediliyor.
Sadece kapitalistler özel hastaneler açarak kâr etsin diye.
Yeni hastaneler, okullar, işyerleri açılmıyor.
Ama paralar tanka, topa, uçağa, faize gidiyor.
Onlar milyonları değil sadece kendi çıkarlarını, kendi kârlarını düşünüyor.


Kapitalist krize alternatif
Antikapitalist sol parti
sayfa: 6-7

1929’da ne oldu
F. Aloğlu
sayfa: 9

Krizin faturasını patronlar ödesin
Doğan Tarkan
sayfa: 3

İlk önce Trakya gidiyor
Roni Margulies
sayfa: 4

Hatırlasan da olur hatırlamasan da
Şenol Karakaş
sayfa: 10