2008 küresel krizinden sonra bir türlü 2002-2007 döneminin yüksek büyüme hızlarına dönemeyen Türkiye ekonomisinde bir düşük büyüme rakamı daha geldi. Nisan-Haziran döneminde, ekonomi takvim ve mevsim etkilerinden arındırılmış rakamlara göre 2014’ün Ocak-Mart dönemine oranla %0.5 küçüldü.

Ahbap-çavuş kapitalizmi, işçi ölümleri üzerinde dört nala giderken, çalışanların emeklerinin karşılığının tam ödenmemesi geri tepiyor. Yüksek işsizlik ve çift hanelere varmasına ramak kalmış enflasyon tüketimi sınırlıyor. Tüketim ilk üç aylık dönemde %1.1 geriledikten sonra İkinci üç aylık dönemde de %0,4 azaldı. Tüketim azalınca, stoklar şişiyor. Stokların artması, karların realize olamadığı anlamına geliyor. Karlar düşünce özel yatırımlar da geriliyor. Özel sektör 2011’in ikinci yarısından beri yatırımlar konusunda çok isteksiz. Bu senenin Ocak-Mart döneminde yapılan yatırımlar 3 sene önceki seviyenin sadece beşte dördü kadar. AKP’nin politikalarından duyulan endişenin artması yatırımları azaltıyor.

İmalat sanayi daralırken, ekonominin lokomotifi olan inşaat sektörü de teklemeye başladı. Satılamayan ev sayısı giderek artarken, inşaat sektöründe de hiç büyüme olmadı. Yılın geri kalanında bu tablonun değişmesi pek kolay gözükmüyor. AKP’nin aldığı oylar ekonominin büyüme hızı ile çok alakalı. Bu durumda 2015 seçimlerinde AKP iktidarının işi daha zor olacak. Düşen büyüme hızını bir parça olsun hızlandırabilmek için iktidar başta kamu görevlilerinin ücretleri ve kamu harcamalarının artırılması olmak üzere her yolu deneyecektir. Gündemdeki hakimlere ve akademisyenlere zam haberlerine bu açıdan bakmakta ve bu zamların arkasındaki niyeti okumakta fayda var.