Faruk Sevim
Hükümet hesaplarını mevcut işçi haklarını daha da azaltmak için yapıyor, dört koldan işçi haklarına saldırıyor. Bir yandan kiralık işçi yasasını çıkarıyor. Diğer yandan kıdem tazminatlarını yeniden düzenleyecek yasa tasarısını hazırlıyor.
Ayrıca 657 sayılı memur yasasını değiştirerek memurların iş güvencesi hakkına son vermek istiyor. 4 kişilik bir aile için açlık sınırı aylık 1500 TL’yi geçti. Aslında gündemimizde insanca yaşamak için ücretlerin artırılması mücadelesi olması gerekirken, işçi sınıfı olarak mevcut haklarımızın elimizden alınmaması için esnek çalışma sistemlerine karşı mücadele ediyoruz. Memurlar 100 yıllık iş güvencesi haklarını savunmak zorunda kalıyor. İşçiler, kiralık işçilik gibi taşeron sisteminden bile daha kötü bir sistemin yasalaşmaması ve 80 yıl önce kazanılmış olan kıdem tazminatı haklarının ortadan kaldırılmaması için eylemler yapıyor.
Emek piyasasını esnekleştirmek kapitalizmin bugünlerde en fazla önemsediği konu. Çünkü dünya çapında yaşanmakta olan ekonomik krizde düşen kâr oranları yüzünden, kapitalistlerin elindeki devasa sermaye birikimleri değersizleşiyor. Gördüğü her imkânı kâr etmek için kullanan kapitalist sermaye ise sıkıştıkça gözünü işçilik maliyetlerine dikiyor. İşçilik maliyetlerini azaltmanın günümüzdeki en yaygın yöntemi, emek piyasasını esnekleştirmektir.
Esneklik uzun süredir patronlar tarafından fiilen kullanılan bir istihdam biçimi. Ama yine de çalışma hayatında, esnek istihdamın yasal dayanakları eksik. Öyle anlaşılıyor ki hükümet bu eksikliği giderecek yasaları meclisten kısa sürede geçirmek istiyor. Emeğe yönelik bu saldırılarda Kürt savaşının etkisi ise işçi sınıfını hareketsiz hale getirilmek istenmesi şeklinde yansıyor. Hükümet ve patronlar, işçi mücadelelerini bastırmak için savaşı bahane ederek yeni yasal düzenlemeleri pervasızca meclise getirmekte ve yasalaştırmaya çalışmaktadır. İşçi hakları için mücadele ile barış mücadelesi günümüzde birbirine sıkı sıkıya bağlı hale gelmiştir.
Dört bir yandan gelen saldırılara, tek bir koldan yanıt vermek için birleşik antikapitalist bir işçi direnişinin acilen örgütlenmesi gerekir. Tek tek işyerlerinden sendikalara ve konfederasyonlara kadar tüm işçiler bir araya gelmeli, her türlü işçi eylemi ile dayanışma gösterilmelidir. İşçi sınıfının kitlesel tepkisini küçümseyen hükümete bir ders vermek için şimdi eyleme geçme zamanı.
