Tunus’ta Muhammed Bouazizi’nin 17 Aralık 2010’da kendini yakmasıyla başlayan ve tüm Ortadoğu’yu saran politik devrim dalgasının patlak vermesinden bu yana iki yıl geçti. Bölgedeki tüm halkların kaderlerini kendi ellerine almak için sokaklara döküldükleri süreç 2012’de de büyük mücadelelere sahne oldu.
• Mısır: Devrimin ardından iktidara gelen Müslüman Kardeşler, önce orduyla daha sonra IMF ile anlaşma çabalarının sonucu olarak belirli dönemlerde güç kaybetti. Parlamento seçimlerinde aldığı oyun yarıya yakınını cumhurbaşkanlığı seçiminin ilk turunda kaybetti. Mursi, ikinci turda karşı-devrimci aday Şefik’i yenilgiye uğratarak cumhurbaşkanı oldu. Ancak bundan sonra yaptığı bir dizi hamle, kendisine sonsuz yetkiler taşıyan kararnamesi ve toplumun temsili olmadan yazılan anayasa geniş kitlelerin tepkisini çekti. Tahrir Meydanı’nda 25 Ocak ruhuyla Mursi’ye karşı geniş katılımlı gösteriler yapıldı.
• Suriye: Rusya ve Çin’in desteğini arkasına alan Esad, 2012 yılında şiddetin dozunu iyice arttırdı. Suriye’deki ayaklanma başladığından beri 40 bini aşkın insan rejim güçleri tarafından katledildi, 200 bini aşkın kişi tutuklandı, 700 bine yakın kişi Suriye’den kaçmak zorunda kaldı ve toplamda 2.5 milyon insan evlerini terk etti. Baas diktatörlüğü buna rağmen direnişi bastırabilmiş değil. Kırsal kesimlerde kontrol tamamen muhaliflerde, büyük şehirlerde ise rejimin katliamlarına rağmen muhalifler ilerlemeyi sürdürüyor. Geçtiğimiz yıl, Suriye’deki azınlıklar içerisinden, özellikle Aleviler ve Hıristiyanlardan devrimin safına geçenlerin sayısı hızla arttı.
2012 yılında, daha önce ABD’nin desteğiyle kurulan Suriye Ulusal Konseyi, halkın çoğunluğunun temsilini sağlayamadığı gerekçesiyle ABD tarafından da gözden çıkarıldı. Muhalefet yeni bir çatı altında birleşti. Rusya zaman zaman Batı’yla uzlaşarak rejimden desteğini çekebileceğine dair işaretler verirken, bu olası uzlaşma Esad'ın görev süresini uzatmayı hedeflediği için devrime katılanlar tarafından reddediliyor.
• Tunus: Devrimin ardından seçimleri kazanan Ennahda Partisi aynı Mısır’daki Müslüman Kardeşler gibi bir yandan devrimi sınırlamaya çalışırken, öbür taraftan Tunus Devriminin gerçekleşmesini sağlayan işçi hareketine ve UGTT sendikasına saldırıyor. Ennahda, kamu şirketlerini özelleştirmeyi planlıyor. Kasım ayında gerçekleşen 400 grev, 13 Aralık’ta UGTT’nin genel grevi Tunus işçi sınıfının devrimi sürdürdüğünü ortaya koyuyor.
• 2012’nin son çeyreğinde Ürdün ve Kuveyt’te büyük gösteriler gerçekleşti. Bahreyn’de halk sokağa çıkmaya devam ederken Batı’nın ve Körfez ülkelerinin desteğini alan rejimin baskısı sürüyor. Ortadoğu- da artık en ufak bir zam dahi “Halk düzenin değişmesini istiyor” sloganıyla yapılan kitlesel gösterilere sebep oluyor.
