2007 yılında 27 Nisan muhtırası verildiğinde, Sosyalist İşçi hemen bir özel sayıyla, darebeye karşı tepkiyi örgütlemeye çalıştı.

“Sözde değil özde demokrasi istiyoruz/ Darbeye geçit yok!” manşetiyle çıkan yayında, “Bugün tek ama tek bir görev var: Darbeye karşı çıkmak! 12 Mart’a, 12 Eylül’e dönüş yok. İşkencehanelere, idam sehpalarına dönüş yok. 28 Şubat’a dönüş yok. Herkes tavrını belirlesin. Demokrasinin çifte standardı yok. Ya seçilenlerin yanındasınız ya da darbecilerin, derin devletin yanındasınız. Ya özgürlükleri savunursunuz ya da darbeleri ve diktatörlüğü. Ya ırkçılardan ve milliyetçilerden yanasınız ya da özgürlüklerden yanasınız. Ortası yok!” deniyordu.

2007 yılında 28 Nisan’da gerçekleşen darbeye karşı ani verilen yanıt tesadüf değildi. Sosyalist İşçi 1997 yılında gerçekleşen 28 Şubat darbesine de cepheden karşı çıkmıştı. 28 Şubat darbesinden hemen sonra yayınlanan sayısının manşeti, “Darbeye geçit yok! Çözüm sol blok” diyordu. 28 Şubat’ın ardından Sosyalist İşçi sol içinde darbeye amasız fakatsız karşı çıkanların kürsüsü haline geldi. Ama Sosyalist İşçi asıl rolünü, 2008 yılında yerine getirdi. Sosyalist İşçi etrafında örgütlenen kadrolar başk bir dizi güçle beraber darbecilere karşı sokaktaki ilk etkin eylemi örgütlediler.

Eyleme binlerce insan katıldı. 21 Haziran 2008’de gerçekleşen eylemden sonra çıkan ilk Sosyalist İşçi’de, “darbeye karşı ilk ses” manşeti atılmıştı. Eylemler arka arkaya geldi, Ergenekon tutuklamaları, Balyozcuların teşhir edilmesi arka arkaya geldi ve 28 Şubat 2010’da Türkiye’nin hemen hemen tüm şehirlerinde darbecilere karşı on binlerce kişinin katıldığı eylemler örgütlendi.

Darbecileri gerileten, işte bu sokak eylemleridir.