Mayakovski 1893 yılında Gürcistan'ın bir köyünde doğar. Yaşı daha 12'yken bir gösteriye katıldığı için okuldan atılır, 1906'da Moskova'ya gider. Ertesi yıl Bolşevik Partisi'ne üye olur. İki yıl sonra bildiri dağıtmak suçuyla hapse düşer. Üçüncü kez hapse girdiğinde, şair olmaya karar verir.

Çıkar, sanat okuluna yazılır. Sanatı "eski" ile mücadelelerinde bir silah olarak gören Fütürist (Gelecekçilik) akımının bir parçası olur. Kendini, şiirin sadece içeriğini değil, biçimini ve dilini de değiştirmeye adar.

Bizim Nazım Hikmet'le tanıdığımız vezinsiz, kafiyesiz, kırık dizeli şiiri Nazım öğrenci olarak gittiği Moskova'da 1920'lerde Mayakovski'den öğrenmiştir.
Mayakovsky, şiirleri ve savaş karşıtlığı nedeniyle 1914'te sanat okulundan da atılır. Kendini tümüyle şiire ve devrim propagandasına verir.
Rusya'da 1917 devrimini izleyen yıllar, emekçi kitlelerin gündelik hayatının inanılmaz ölçüde değiştiği, özgürleştiği, renklendiği yıllardır. Aile kurumu, çocuk bakımı, cinsellik, kadınların yaşamı, işyeri ilişkileri… Her şey sorgulanmakta ve değişmektedir.

Ve özgürleşen kitlelerin bilgiye ve kültüre susamışlığı ve yaratıcılığı sınırsız bir patlamaya dönüşür. Isaac Deutscher, Troçki biyografisinde, bir sahne anlatır. Kızıl Meydan'ın bir ucundaki bir binada Troçki kültür üzerine bir konuşma yapacaktır. Salon dolmuştur, bina dolmuştur, meydan dolmuştur. Troçki meydanın öbür ucundan girer, binaya ulaşması imkânsızdır, kalabalık onu kaldırır, kafalarının üzerinden taşıyarak binaya ulaştırır. Aynı günlerde 7 binden fazla işçi tiyatro kulübü kurulmuştur, sayısız şiir ve edebiyat dergisi yayınlanmaktadır.

Siyaset sahnesine çıkan, kendi hayatlarını ilk kez kendi ellerine alan milyonlarca emekçi, hayatın her alanıyla ne kadar ilgili olduklarını ilk kez anlamakta ve göstermektedir.

Ve Mayakovski bu devrim, kültür, yaratıcılık, yenilikçilik patlamasının tam ortasında yer alır. Ülkenin en popüler, çağın ruhunu en iyi yakalayan şairidir.
Ne var ki, işgal ve iç savaş devrimi yapan işçi sınıfını yok ederken, Alman devriminin yenilgisi Sovyet devrimini yalnız bırakır, bürokratikleşme hızlanır, bürokrasi yeni bir egemen sınıf olarak kendini pekiştirmeye başlar. Stalinist karşıdevrim başlamıştır.

Sanatta yenilik ve deneysellik yerini komite kararlarına, kararnamelere, Stalinist bürokrasinin beğenisine bırakır. Birinci Beş Yıllık Plan'ın 1928'de uygulamaya konmasıyla birlikte bürokrasinin iktidarı yerine oturmaya başlar.

Mayakovski, 9 Nisan 1930'da bir öğrenci kalabalığına "Avazım Çıktığı Kadar" şiirini okur. Yuhalanır.
14 Nisan'da beynine bir kurşun sıkarak intihar eder.

Stalinist bürokrasi tarafından hedef gösterilmiş olmasına rağmen tabutunun ardından on binler yürür.