Arife Köse
Roboski katliamının birinci yıldönümü olan 28 Aralık 2012’de Irkçılığa ve Milliyetçiliğe Dur De’nin minibüsleriyle Roboski’ye gittik. Mardin’den kalkan minibüsler, Nusaybin çıkışından itibaren 6-7 kez arandı, kimlik kontrolleri yapıldı. Normalde sadece üç arama noktası varken o gün bu sayı iki katına çıkarılmıştı.

Ancak, bir gün önceden başlayan “Roboski’ye kimse alınmıyor”, “Şırnak’tan öteye geçmek mümkün değil” söylentileri binlerce kişinin 28 Aralık’ta Roboski’ye akın etmesini önlememişti. Roboski girişinde bizi onlarca araba karşıladı.

İlk önce mezarlığı ziyaret etmeye gittik. Sabah yapılan yürüyüşü kaçırmış olmamıza rağmen mezarlık hala iğne atsan yere düşmeyecek kadar doluydu.Türkiye’nin dört bir yanından binlerce insan o gün Roboski’ye katledilen 34 kişinin ailelerinin acısını paylaşmaya, adalet mücadelelerinde onlarla birlikte olduğunu göstermeye gelmişti. .

O gün Roboskililer, bir yıldan beri yaptıkları gibi bir kez daha anlattılar çocuklarının nasıl bombalandığını, devletin cesetleri bile kaldırmaya gelmediğini, devletin sürekli para teklif ederek kendilerini nasıl aşağıladığını. Hepsinin kafasında şu soru vardı; “Neden bu bombalar hep buralara düşüyor? Neden Batı’dan hiç böyle haberler gelmiyor?” Hepsi de bu sorunun cevabının Kürt olmaları olduğunu biliyorlardı. Katledilen 34 kişi kaçakçı olduğu için değil Kürt olduğu için öldürüldü. Dolayısıyla, Roboski katliamının sorumlularının ortaya çıkarılması, devletin Kürt sorununa bakışının değiştiği anlamına gelecektir. Katillerin bulunması bizi barışa bir adım daha yaklaştıracaktır.

Hükümet katliamın hesabını ver!
DSİP üyeleri Roboski katliamının 1. yıldönümünde Ankara, İstanbul ve İzmir’de protesto gösterilerinde hükümetin hesap vermesi ve katliamın faillerinin yargılanması talebiyle yer aldı. Roboski’ye giden DSİP heyeti katliamın mağduru ailelerle birlikte adalet istedi.