Soma’da madenler var! Soma’da göçük altında ölüp giden eşler, babalar, ağabeyler var. Geride, kendilerine ne olacağını bile düşünemeden acılarını yaşamaya çalışan, cenazelerini almak için mücadele eden yüzlerce kadın, anne, eş, kız, kızkardeş var.

Soma’da şimdi ne olacak?

Tarımın ve hayvancılığın devlet ve özel sektörün ortak eliyle bitirildiği, turizmin bir iş kolu olmaktan çok uzak olduğu, ticaretin ancak tacirlerin tencerelerini kaynattığı Soma’da bundan sonra ne olacak? Sosyal medyada pek çok yardım organizasyonundan, burs fonları oluşturulacağından bahsediliyor. Fakat gözden her zamanki gibi kadın ve ona ne olacağı kaçıyor. Sanki madende vefat eden işçilerimiz sadece babaymışlar gibi…

Başka iş kolunun olmadığı Soma’da kadının kendi geçimini sağlaması hemen hemen imkansız. Ama medya ve yardım kuruluşları bir iş edininceye kadar sadece yetim çocuklara burs bağlamak üzere kampanyalara başladılar. Telaffuz edilen rakamlar milyonlar. En iyi ihtimalle – bu bağışların Van depremi sonrasında toplanan milyonlar gibi olmadığını düşünerek- bu milyonları çocuk sayısına, çocukların ortalama iş bulacakları yaşı 18 kabul ederek kalan ay sayısına bölecekler.

Geçici çözümlere hayır!

Çocukların eline bırakın eğitimlerini sağlamayı karınlarını doyurmak için bile çok düşük bir miktar geçecek. Ve çocuklar o hanelerin yalnızca bir ferdi. Bağlanan burslar hem çocuğu hem anneyi geçindirmek zorunda olacak. Bu da bu sefer Soma kadınlarını daha kaliteli bir yaşam için güvencesiz işlere yöneltecek. Ve kadınlar o çocukların yaşamasından, okumasından, kendi ayakları üzerinde durabilecek kadar büyümesinden tek sorumlu olarak yaşayacaklar. Ne hayatlarını ne üzerlerindeki iş yükünü paylaşacakları eşleri, babaları, ağabeyleri yok artık. Kimsesiz kaldılar. Bizlerse geçici çözümler üretmekte başarılıyız. Soma’da madenci yakınlarını kaybeden her kadın mağdur durumdadır. Travmatik bir katliamın orta yerinde kaçıncı dereceden yakınlığı olursa olsun o kadınlar hep mağdur. Bizler gözümüzü daha büyük açıp algıda seçicilik yaparak Somalı kadınlarla dayanışmalıyız. Hayatın her alanında tek başına mücadele etmek bunca acımasızlığın, hukuksuzluğun döndüğü bir olayda hiç kolay olmayacaktır. Bu nedenle geçici çözümler üretmek yerine Soma kadınlarıyla, Roboskili annelerle , Cumartesi anneleriyle dayanıştığımız gibi cesurca dayanışmalı ; hem hak arama mücadelelerinde hem de bundan sonraki yaşam kavgalarında yanlarında olacağımızı hissettirmeliyiz.