Nazileri İtalya'dan kovan 'Şeytan'
Birinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra doğan biri için, Luigi Fiori şaşırtıcı ölçüde yoğun bir insan. Onu aradığımda, faşizm karşıtı bir toplantıda konuşmak için son ayarlamaları yapıyordu. Hem Benito Mussolini'nin faşist rejimine hem de Alman Nazilerine direnmiş eski bir partizan olan Luigi bu hafta Londra'da düzenlenen Marksizm festivalinde 'Faşizme karşı mücadele: Geçmiş ve Bugün' adlı oturumunda konuştu.
Luigi, faşistlerin Avrupa Birliği seçimlerinde aldıkları oylardan ve İtalyan hükümetinde bulunan faşistlerden rahatsız olan, endişeli bir insan.
Silvio Berlusconi'nin sağcı hükümetinin üyelerinin politik kökleri faşist döneme kadar uzanıyor. Luigi'nin dediği gibi, "Onlar sadece demokratmış gibi davranıyor. Örneğin, meclis sözcüsü ve Ulusal Birlik partisinin eski başkanı Gianfranco Fini İsrail'de Ağlama Duvarı'nı ziyaret edip İtalya'nın ırkçı yasalarının kurbanlarını andı. O bir faşist ama bir aptal değil, kuduz bir köpek değil. Onun gibiler sadece doğru anı bekliyor. Berlusconi bir kez güçten düşünce -ki şimdiden biraz yalpalıyor- Fini ve çetesi iktidarı ele geçirmeye çalışacak".
Fiori'nin endişelenmesinin bir diğer sebebi ise öğrenciyken faşizmi yaşamış olması. Mussolini'nin Ulusal Faşist Partisi 1922'de İtalya'da yönetimi ele geçirdi ve ülkenin demir yumrukla yönetildiği bir tek parti rejimi yarattı. Luigi "İtalya'nın dışında neler olup bittiğinden habersizdik, tamamen izole edilmiştik" diyor.
Baskı
"Totaliter bir toplumdu ve düşünmeden bir kelime bile edemezdiniz." Benim yaşımdaki insanlar 'Ben zamanında derdim ki…' dediğinde, genelde şöyle cevap veriyorum; ' Ne demek istiyorsun, o zamanlar hiçbir şey diyemiyorduk'. Faşizm sıradan hale getirilmişti. Baskı öyle bir düzeydeydi ki, anti-faşistler -ki bunların kim olduklarını bilmiyorduk- bizimle konuşmaya tenezzül etmiyordu çünkü biz sadece çocuktuk. Kimliklerini bize açıklayarak çok fazla riske girmiş olurlardı."
Sınavlar bile beyin yıkamanın bir aracı haline getirildi. Eğer faşistlerin üniformasını giymiyorsan, sınav salonundaki yerine geçmene izin verilmiyordu. Okuldan ayrıldıktan sonra Fiori İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalyan Ordusuna çağrıldı. 1943'te faşist rejim çöktüğünde Luigi -on binlerce genç gibi -Naziler ve ciddi şekilde zayıflamış Mussolini tarafından kurulan kukla orduya katılmayı reddetti. Luigi ve yoldaşları dağlara giderek silahlı anti-faşist mücadele yürüten direnişçiler olan Partizan'a katıldı.
Gerilla
Sonraki 18 ay boyunca faşistlere ve Alman Nazilere karşı şiddetli bir gerilla savaşı verdiler - ve kazandılar. Geleneksel orduya karşı olduğundan, direniş hareketi içinde bir rütbeler hiyerarşisi yoktu. Komutanlar seçiliyordu ve yetkileri derhal geri alınabiliyordu.
Fiori, Appenin dağlarındaki bir gruba önderlik ediyordu. Güvenlik sebepleri nedeniyle sadece kod adı ile biliniyordu: "Komutan şeytan keşiş". Genç insanlara kendi kuşağının korkunç sorunlarla karşılaştığını -ve bunların üstesinden geldiğini- söylemekten asla yorulmuyor.
"Toplantılarda konuştuğumda insanlara hep şunu söylüyorum; 'Bakın çocuklar, pes etmeyin'. Birçok kez Naziler 10.000 ile 12.000 arasında kuvvetler toplayıp bize saldırdılar ve bizi bozguna uğrattılar. Ama on gün sonra yeniden ayağa kalkmış ve çoktan yeni bir tugay oluşturmuştuk".
Fiori, İngiltere'deki durum hakkında bilgilenmeyi çok istiyor ve Britanya Ulusal Partisi (BNP) gibi faşist partilerle sokakta mücadele edilmesi gerektiğine katılıyor. "Ancak polis doğal olarak onların yanında olduğu için dikkatli olmalıyız" diyor. "Yine de onların yaptıklarını güçlü bir şekilde teşhir ediyor, yüksek sesle ve açıkça yaptıklarının tehlikeli olduğunu dile getiriyoruz. Gereğinden uzun bir zaman boyunca gereğinden fazla hoşgörülüydük -bu insanların gamalı haçlı bayrakları dalgalandırarak etrafta dolaşmasına izin verilmemeli. Gücümüz çokluğumuzdan ve sorumluluğumuzun farkında olmamızdan geliyor".
Tom Behan’ın Socialist Worker için yaptığı röportajı
Onur Devrim Üçbaş çevirdi
