1. Çözüme evet diyenler, barışı savunuyor.

2. Çözüme evet diyenler, Kürt halkının haklarının tanınmasını savunuyor

3. Çözüme evet diyenler, her hangi bir partinin kazançlı çıkması için değil, siyasal demokrasinin alanı genişleyeceği için süreci destekliyor.

4. Çözüme evet diyenler, ölümlerin durmasını savunuyor. 2012 yılında 1500'den fazla insan çatışmalarda öldü.

5. Çözüme evet diyenler, ırkçılığa karşı. Çözümsüzlük ırkçıları besliyor.

6. Çözüme evet diyenler, askeri vesayete, darbeciliğe, Ergenekon'a karşı çıkıyor. Çözüm, askeri vesayetin gerilemesine paralel olarak gündeme geldi. Bu tesadüf değil.

7. Çözüme evet diyenler, özgürlük alanlarını hiyerarşik bir şekilde ayırmıyor. Bir özgürlüğü savunurken bir diğerine karşı çıkan ve favori özgürlüğü olanlardan farklı olarak, çözüm sürecinin tüm özgürlük alanlarını, tüm ezilenlerin haklarını savunacağı platformları güçlendireceğini düşünüyor.

8. Çözüme evet gücünü, sadece ve sadece halkların barış arzusundan alıyor.

9. Çözüme evet diyenler, toplantılarla, araç konvoylarıyla, köşe yazılarıyla, televizyon programlarıyla, konserlerle, gazete ilanlarıyla, sokak stantlarıyla, üniversite forumlarıyla, basın açıklamalarıyla, beyaz mendillerle, sokak eylemleriyle, öykülerle, sanatçıların, gazetecilerin, aktivistlerin, sosyalistlerin, dindarların, Kürtlerin, kadınların çağrılarıyla, sosyal medya duyurularıyla, kısa filmlerle, barış için milyonların içinde yer alacağı bir hareket ögütlemeye çalışıyor.

10. Çözüme evet diyenler, süreci akamete uğratmayı, provoke etmeyi düşünenlere, milyonların bu sürecin arkasında olduğunu göstermek, barış yönünde adım atanların yolun yarısında geri dönmelerini engellemek için yola çıkıyor.