Hamas, 1987'deki Gazze'de ve Barı Şeria'da gerçekleşen Birinci İntifada'nın arkasından kuruldu. Mısır'daki Müslüman Kardeşler adlı örgütün bir parçası olarak kurulan Hamas'a Şeyh Ahmed Yasin önderlik etti. Gazze örgütlendiği ana merkez oldu.
Filistin özgürlük mücadelesini başlatanlar solculardı. Yaser Arafat liderliğindeki solcu El-Fetih, bir cephe örgütü olan Filistin Kurtuluşu Örgütü'nün de ana gücü oldu. İsrail, El Fetih militanlarının öncülük ettiği İntifada'yı bölmek için Hamas'ın Gazze'de örgütlenmesine göz yumdu. 1998'de İsrail'in varolma hakkını tanıyan El Fetih'le İsrail'in yıkılmasını savunan Hamas karşı karşıya geldi.
Nisan 1993'te, Oslo Barış Anlaşması'nın imzalanmasından beş ay sonra Hamas ilk intihar eylemini gerçekleştirdi. Filistin içerisinde küçük bir güç olan Hamas, Oslo barış süreci ilerledikçe büyüdü. Barış süreci ilerledikçe Filistinlilere ayrılan topraklar küçülüyordu. İşgal altındaki topraklar kendi içinde bölünüyordu. İsrail'in yanında mini bir Filistin devletinin yöneticisi olarak tanınan FKÖ yöneticileri hakkında yolsuzluk iddiaları yaygınlaşıyordu. Hamas tüm bu süreç boyunca iki devletli çözüme karşı çıktı ve Oslo barış sürecini Filistin davasına ihanet olarak yorumladı.
2000 yılında ikinci İntifada gerçekleşti. 7 yıl boyunca ABD ve Avrupa Birliği gözetiminde sürdürülen barış görüşmeleri büyük bir fiyaskoyla sonuçlanmıştı. İsrail kan akıtmaya devam etmişti. Mini bir Filistin devletini kurma sürecinin aslında Filistinlilerin topraklarından tamamen kovulması anlamına geldiği anlaşılmıştı. İsrail askerleri portakal taşıyan işçilere ateş açtı. Filistinliler yeniden ayaklandı. Hamas, 7 yıl sonra güçlenmiş ve kitleselleşmişti. Solcu El-Fetih ise gücünü yitiriyordu. İsrail, 2. İntifada'da öne çıkan Hamas'la mücadele etmeye başladı.
6 Mayıs 2005'te Hamas, Batı Şeria ve Gazze'de ilk kez seçimlere katıldı. El Fetih oyların yüzde 56'sını, Hamas ise yüzde 33'ünü aldı. Aynı yıl yapılan yerel seçimlerde dört büyük şehirden üçünü Hamas kazandı. Hamas Yaser Arafat'ın ardından gerçekleşen Filistin Devlet Başkanlığı seçimlerini boykot etti.
2006'nın Ocak ayında yapılan seçimlerde oyların yüzde 44.5'ini Hamas aldı. Oyların yüzde 44.1'ini alan El-Fetih ise Arafat'ın ardından parçalanmış durumdaydı.
İsrail seçimle işbaşına gelen Hamas hükümetini tanımadı. El-Fetih ve Hamas çatışmaya başladı. Batı Şeria'da bir darbe yapan Mahmut Abbas ve FKÖ, Hamas'ı Gazze'ye sıkıştırdı.
Hamas, İsrail ve Batı tarafından intihar eylemleriyle öne çıkartıldı. Bu yanlıştı. İntihar eylemlerine katılanlar arasında çok sayıda Hıristiyan vardı ve bunlar El-Fetih'in sol kanadını oluşturan El-Aksa Tugayı üyeleriydi. Hamas esas olarak sosyal yardımlar aracılığıyla büyüdü. El-Fetih yöneticilerinin kendi ceplerini doldurmak için kullandığı dış yardımları belediyeler aracılığıyla sosyal yardıma dönüştürdüler. Tabanda örgütlendiler. İşgale, baskıya ve ölümlere karşı İslami kardeşliği öne çıkardılar. Silahlı eylemler Hamas'a özgü değildir. Tipik bir ulusal kurtuluş hareketi olan El-Fetih'te siyonizme karşı silahla direnmiş ve bireysel terörü bir araç olarak kullanmıştı.
Ocak 2009'da Hamas lideri Halid Meşal, ABD gözetiminde İsrail'le görüşmeye hazır olduklarını açıkladı. El-Fetih gibi Hamas'ta 1967 öncesi sınırlarına dayanan bir Filistin devletini, yani iki devletli çözümü kabul edeceğini ilan etti. Ancak İsrail Hamas'ın barış görüşmelerine katılmasını reddetti.
