Burjuva basınının yanı sıra solda da, özellikle ulusalcı solda” ortadoğu devrimlerinin bittiği ya da zaten bu bölgede devrimci bir dalganın hiç olmadığı iddiası artarak sürüyor.

Her siyasi bakış kendi durduğu yerden gelişmelere bakar.

Şimdilerde örneğin Mısır, Tunus ve Fas’ta seçimlere bakarak, seçimlerden Müslüman Kardeşler örgütlerinin başarıyla çıkması gösterilerek devrimler görmemezlikten geliniyor.

Türk ulusalcı sosyalistleri de tam bunu yapıyor.

Oysa gelişmelere farklı bir açıdan baktığınızda tamamen farklı bir durum görebilirsiniz.

Mısır:
Bir yandan seçimlerde Müslüman Kardeşler ve Selefilerin İslamcı Nur Partisi önde gitmesine rağmen Tahrir Meydanı’nda yığınsal eylemler askeri komitenin çekilmesi için mücadele ediyorlar.
25 Ocak’ta ortaya çıkan devasa mücadele isteği devam ediyor.

Tunus:
Gafsa maden vadisinde yığınsal bir mücadele var. Madenciler Tunus deviminin ilk talebi olan “çalışma hakkı” istiyorlar.

Libya:
Kaddafi’nin devrilmesi için savaşan devrimci güçler Geçici Hükümet’i ve yaptığı antlaşmaları tanımıyorlar. Bu silahlı güçler karşısında merkezi hükümet oldukça zayıf durumda.
Sosyal talepler giderek artıyor.

Suriye:
Esad rejiminin gadadrlığı karşısında hareket geri çekilmiyor, aksine büyüyerek devam ediyor. Ordudan çok sayıda insan göstericilerin yanında yer alıyor.
Emperyalist güçler Libya’da olduğu gibi Esad rejiminin aşağıdan bir hareketle yıkılması olasılığına karşı müdahaleden bahsediyor.

Yemen:
Son gösterinin ismi “devimimiz devam ediyor” idi.  Yemen devrimcileri Saleh rejimi ile uzlaşmalara karşı çıkıyorlar.

Fas:
Seçimleri Müslüman Kardeşler’in örgütü AKP kazanmasına rağmen halkın çoğunluğu seçimleri boykot etti.

Bahreyn:
Bütün ağır baskılara rağmen ayaklanan yığınlar mutlaka kazanacaklarına inanarak her gün gösterilere devam ediyorlar.

Suudi Arabistan Krallığı:
Bölgenin bu en gerici ülkesinde Katifler ayaklandı. Suudi Arabistan’da krallığın yıkılışı en büyük gelişme olacak.